Dansen zoals Pam

Uit het niets popt er een slogan op in mijn gedachten: ‘Pam, je haar danst’ van Andrélon. Waarop ik mij afvraag op wat voor manier mijn haar de voetjes van de vloer gooit. Zeker niet op een charmante manier. Niet met mooie golvende bewegingen, die zich op een ritmische manier herhalen. Zoals het haar van het model uit de reclame, dat de dansvloer verovert met een bescheiden hypnotiserende stijl. De jongens willen ‘haar’, de meiden benijden ‘haar’. Het gevolg is dat de dames alle dansmoves in hun repertoire afwerken. Ze schudden de billen, zakken naar beneden en twerken erop los, bij de verwoede pogingen halen ze de handen door de haren en werpen zwoele blikken de zaal in. Helaas, iedereen kijkt nog steeds naar Pam, zij die straalt en danst op het ritme. De avond loopt op z’n eind, een verwilderd type doet haar entree. Als een idioot maakt ze ongecontroleerde bewegingen met armen en benen, ze is een maniak op de dansvloer, een superfreak: the kind you don’t take home to mother. En tot mijn spijt weet ik het zeker… Dat is mijn haardos die de club zojuist binnen is komen zwalken. Kon ik maar dansen zoals Pam.