Skery Mery en de grote verandering

Dit verhaal is voor iedereen die een schop onder z’n reet nodig heeft. En voor alle anderen die zin hebben in lange zinnen en zijwegen. Enjoy – en hopelijk heb je er iets aan.

Veranderingen zijn spannend. Toch? Afhankelijk van de mate van verandering soms zelfs zo spannend dat je brein zegt: “Yo, blijf gewoon in de huidige situatie hangen, die ken je. Is veilig weet je en het is best wel oké hier. Denk er anders nog even honderd uur of langer over na, dan kijken we daarna misschien verder.”
Waarop jij reageert met: “Ja, je hebt gelijk. Ik blijf wel hangen in deze nijpende, saaie, uitzichtloze, nul op de meter voldoeninggevende (dit verzin ik, maar het klinkt wel lekker), deprimerende kutsituatie. Ik moet me ook niet zo aanstellen, er zijn mensen die het veel minder goed hebben… Ja, nu je dit zo zegt… Het is eigenlijk wel prima zo; het is nogal onveilig om dit wat ik nu heb achter me te laten voor iets onbekends. Haha, wat denk ik ook? Het kan toch ook helemaal niet. Ik heb vet veel vaste lasten. En wat als ik m’n huur niet meer kan betalen?” Wat je nog aanvult met: “Ik zal meteen ook even een aantal andere excuses op rij zetten die het goedpraten om hierin te blijven hangen. Handig om te delen met anderen. En om ook mezelf ervan te overtuigen dat dit echt de beste optie is, mocht ik weer een terugval krijgen en hunkeren naar verandering.”

En zo blijf je die keuze, waarvan je heel erg goed weet en voelt dat je ‘m wilt maken, heel erg lang uitstellen. Je houdt jezelf tegen beter weten in voor de gek. Noemt op wat er goed is aan de huidige (lees: steeds meer ongewenste) situatie, somt ook nog even op wat er vooral heel erg niet oké is aan de andere (lees: gewenste en de IK WIL DIT GVD ZO GRAAG MAAR IK DURF NIET) situatie en kwakkelt zo nog een aantal weken, maanden of jaren door. Of wellicht de rest van je leven, maar dat hoop ik niet voor je. Om vervolgens bij steeds meer mensen te klagen over de oh zo vervelende, of gewoon heel erg saaie, situatie waarin je je bevindt. Door niemand minder dan jezelf, maar dat even terzijde. Werk dat geen voldoening geeft, een relatie waar je totaal niet blij van wordt, datgene wat nu in jouw brein oppopt… Maar hé, je zorgt er in ieder geval voor dat je de onbekende spanningen en situaties vermijdt die volgen op het maken van de keuze die je wilt maken. Goed zo. Lekker bezig. Heel verstandig.

Om het je eventueel iets makkelijker te maken: ik heb de afgelopen maanden best veel veranderingen meegemaakt en ik heb me in tijden niet zo enthousiast, gelukkig en voldaan gevoeld. En skeer. Dat ook niet, maar dat hoort er op dit moment even bij. In ieder geval in mijn geval. Maar als je het positief bekijkt, levert ook zelfs dat iets op: een bijnaam (Skery Mery), de voldoening die je krijgt als wordt bevestigd dat je echt weinig nodig hebt (aka ik ben niet zo materialistisch, en oké ik heb de spullen die ik nodig heb al), de mate waarin je waardeert wat je hebt en wat je (meestal) kunt doen. En ja, ik heb een luxepositie waarin ik alleen voor mezelf hoef te zorgen en in het uiterste geval ook wel bij m’n ouders of een vriendin terecht zou kunnen, mocht ik m’n huur niet meer kunnen betalen. Al is dat ook positief bekeken – en hopelijk iets waar ik geen beroep op hoef te doen. Dat maakt het waarschijnlijk wel iets makkelijker. Al is in je eentje al je shit betalen ook best fucked up hoor (en chill als je het redt, groetjes de optimist). Om nog maar te zwijgen over het feit dat niemand behalve ikzelf ooit m’n troep kan opruimen, maar dat is weer iets ander (maar wel een beloofde zijweg).

Terug naar het belang van de verandering, want die ís belangrijk. Top zelfs. Ga ervoor. Het meest geniet ik ervan dat ik eindelijk op het punt ben gekomen waarop ik andere dingen doe dan ik deed, toen ik m’n keuze nog niet had gemaakt. Dat ik die dingen die ik níét meer wilde doen, maar die voor lange tijd minstens veertig uur van m’n week in beslag namen (en oké, waarvoor ik werd betaald) niet meer ‘verplicht’ hoef te doen. Dat die keuze na jaren eindelijk is gemaakt en dat dat zoveel ruimte en mogelijkheden oplevert. Dus nu werk ik sinds deze week in de bediening bij m’n Zaanse lievelings cafe-restaurant (al moet ik m’n proeftijd nog doorkomen), omdat ik er zo blij van word om mensen te helpen, ze blij te maken (wat volgens mij best prima gaat, zolang ik geen bier over ze heen kieper) en om te bewegen (lees: niet de hele dag achter m’n computer te zitten). Ben ik als zzp’er bezig met het corrigeren van teksten voor een uitgeverij, omdat ik van consistentie hou, scherp ben (in dat geval) en heel erg graag schiet (vieze kantoortaal) op foutjes. En ben ik op diezelfde basis ook al aan de slag voor een aantal andere opdrachtgevers. Allemaal omdat ik het wil, het nieuw is en het mij interessant lijkt. Leuke bijkomstigheid zou zijn dat ik mijn nieuwe bijnaam dan binnenkort weer mag inleveren, maar zelfs als dat niet gebeurt ben ik blij.

Wat dit mij gaat brengen en hoe dit gaat verlopen. Geen idee. Of dit uiteindelijk is waarmee ik (voor langere tijd) m’n geld verdien. Idem dito. Maar wat ik wel weet is hoe gelukkig ik word van alle mogelijkheden die nu op m’n pad komen, van de hoeveelheid dingen (en dat zijn er echt meer dan je verwacht) waar je opeens volmondig ‘ja’ op kunt zeggen, van de voldoening die nieuwe dingen geven en van het feit dat ik eindelijk meer tijd heb (of neem) om te schilderen en te lezen. Om de dingen te doen die ik al die tijd gewoon maar niet deed. Misschien omdat ik er geen tijd voor had, maar vooral ook omdat ik te veel bezig was met opgaan in m’n self pity, de onvrede en verveling waarin ik vastzat en het niet denken in mogelijkheden maar in beperkingen.

Ik ben het meest blij en opgelucht dat ik ein-de-lijk de keuze maakte die ik zo lang tegen beter weten in negeerde en wegpraatte met excuses, gewoon omdat ik er een beetje bang voor was (en omdat m’n collega’s gezellig waren; hoor je het excuus?). Want wat zou er dan in plaats van dat bekende dat ik nog maar deels waardeerde komen? Nu weet ik het een beetje; werkzaamheden, taken en mogelijkheden waar ik blij van word. En oké, ook skere tijden, maar die neem ik voor honderd procent voor lief. Dus please, voor jezelf, luister naar wat je wilt en blijf niet hangen omdat je bang bent voor het onbekende. Daar wordt niemand blij van, jij niet en je omgeving niet. Doe het desnoods stapje voor stapje, maar begin ermee.

PS 1: Aangezien inkomen en gezinssituaties denk ik redelijk gevoelige onderwerpen zijn, voelt het alsof ik hier wederom een disclaimertje moet neerknallen. Het enige wat ik wil zeggen is: ik keek eerst ook alleen maar naar wat er fout kon gaan en dacht vooral aan hoe ik het financieel dan (niet) zou redden en wat er in hemelsnaam van me terecht zou komen als ik m’n comfortzone achter zou laten, maar ik probeerde het toch en nu ben ik heeulll blij. En terwijl ik dit schreef dacht ik aan hardwerkende mensen met misschien minder(e) kansen op de arbeidsmarkt (door bijvoorbeeld een taalachterstand) en wie weet heb ik in dat geval makkelijk praten (want al deze zinnetjes gaan soepel toch). Dus nog één keer… Wat ik vooral probeer te zeggen met dit verhaal is: het lijkt vaak onmogelijk omdat je niet wilt zien dat het wel kan, gewoon omdat het spannend is. Ook al is het onzeker, ook al moet je door wat lastige tijden, het kan vaak wel. Snap je? Heb je die luxe ook (en wees heel eerlijk)? Luister dan naar je gevoel. “Yo, maar er kan zoveel misgaan!” Ssstt brein, sstttt.

PS 2: Zie je deze banner? Die heb ik zelf geplaatst, want ik heb sindskort een website (dus nog iets nieuws): http://www.woonartikelenonline.com waarvoor ik affiliate samenwerk met bol.com. Dus ga je heel toevallig iets kopen via bol.com? Help deze (tijdelijk) Skery Mery aan inkomsten en bestel je bol.com-aankoop nadat je op deze banner hebt geklikt. Hoeft niet, mag wel. Als analyseernerd ben ik ook gewoon benieuwd naar wat er daarna gebeurt.