Held van de dag

Geen tijd om te blijven liggen. Mijn hersenen werken op volle toeren vanaf het moment dat ik wakker word; precies zoals ik gisteravond eindigde. DEADLINE! Opstaan, eten, koffie, klaar om aan de bak te gaan. Ik voel me een machine. Waar ik normaal continu afgeleid word door alles wat los en vast zit, ben ik nu maar op één ding gefocust: die scriptie moet af en wel binnen een paar uur. De deadline is over acht uur, maar ik voel weinig stress. Ik verwacht om twaalf uur te kunnen printen en vervolgens rustig richting school te gaan om mijn scriptie in te leveren. Niets was natuurlijk minder waar. Om twee uur start ik de eerste print, waarbij ik ontdek het wel erg lang duurt om een rapport van 150 pagina’s te printen. “Ik dacht echt dat het sneller ging,” mompel ik. ‘Nog een printer aansluiten!’ gaat het door mijn hoofd. Waarna ik overga tot actie, want die drie rapporten moeten toch echt voor half vijf in Amsterdam zijn. Het zou niet eerlijk van me zijn als ik mijn vader niet in dit verhaal betrek, daar hij de held van de dag was. Het volgende geschiedde: om vijf voor vier leg ik de laatste hand aan mijn werk. Je moet weten dat ik er van deur tot deur ongeveer drie kwartier over doe om op school te komen: er is geen moeilijke rekensom voor nodig om te berekenen dat ik de deadline nooit zou halen. Ik ben geen doemdenker, ik heb altijd het idee dat alles mogelijk is, maar met het openbaar vervoer zou het hem gewoon echt niet worden. Dus zit ik om vier uur op de bijrijdersstoel naast mijn vader. Op naar Amsterdam. “De boete is voor mij, oké?” zeg ik tegen hem. Want terwijl ik het broodje eet dat mijn moeder voor mij heeft gesmeerd – ik had eerder “ECHT GEEN TIJD OM TE ETEN!” – scheurt hij harder dan toegestaan over de weg om mij op tijd bij het Weesperplein te krijgen. Om vijf voor half vijf sta ik bij het onderwijsbureau. “Nog op tijd hè,” zeg ik tegen de man die mijn scriptie aanneemt. “Je hebt het wel spannend gemaakt voor jezelf,” antwoordt hij. Ik sluit mijn schoolperiode af in Marlijn-stijl. Ik denk zelfs dat ik mezelf deze keer overtroffen heb en hopelijk heb ik dat ook met mijn scriptie!